Zero szacunku dla starszych : P Ja nie wspominam bo skleroza mi nie pozwala.

Tracklista:
1. Sacred Worlds
2. Tanelorn
3. Road of No Release
4. Ride Into Obsession
5. Curse My Name
6. Valkyries
7. Control the Divine
8. War of the Thrones
9. A Voice in the Dark
10. Wheel of Time

Wytwórnia: Nuclear Blast
Producent: Charlie Bauerfeind

---
Mini-recenzja

Nie wiem od czego zacząć. Ze stajni Nuclear Blast wypłynęła dziś nowa płyta Ślepego Strażnika. Tak naprawdę fani pewnie już dawno tą płytę przesłuchali wszerz i wzdłuż, niestety do dnia dzisiejszego napisanie jakiejkolwiek recenzji o tym albumie świadczyło by jednoznacznie o popełnieniu przestępstwa z Artykułu 116 Ustawy o Prawie Autorskim. Ale przecież ja nie o tym...

Panie Bauerfeind! K***a! Odpokutowałeś mój drogi błędy popełnione na "A Twist in the Myth". Wreszcie na nowym LP Blindów słyszę dynamikę poszczególnych instrumentów, moje Koss Porta Pro aż drżą od uderzeń w struny Holzwartha. Zagubiona gdzieś pomiędzy "A Night.." a "Twist in a Myth" równowaga między brzmieniem gitary i perkusji ponownie zagościła na nowym krążku - i za to pierwszy plus w stronę Niemców.

Drugi plus należy się Hansiemu. Kolega się nam postarzał, ściął włoski i wielu zaczęło wątpić w jego umiejętności wokalne (w tym i ja). Chyba wziął sobie do serca narzekania fanów i powrócił do swej starej, sprawdzonej maniery śpiewu znanej chociażby z "Nightfall...". Wyszło to tylko na dobre, już od pierwszych dźwięków "Sacred Worlds" możemy śmiało zakrzyczeć "Blind Guardian is back!".

"Tanelorn" przywodzi wspomnienie z wyżej wspomnianego "Nightfall..", równie dobrze mógłby stać się 24 kawałkiem na tej płytce. Energiczna prowadząca gitara, mnóstwo chórów i chwytliwy refren - typowy killersong na przyszłe koncerty. "Road of No Release" - niech nie zwiodą Was początkowe klawisze a'la "Hammerfall'owa balladka". Utwór rozkręca się niczym walec po autostradzie, w 4 minucie uderzając solówką w tempie 210 BPM.

Na specjalną uwagę zasługuje "A Voice in the Dark". Grany na modłę "A Script for..." utwór mógłby równie dobrze znaleźć się na LP z 1995. Zamykający album "Wheel of Time" swoim tytułem idealnie oddaje uczucie który towarzyszy nam po jego zakończeniu - kręcąc mitycznym kołem czasu wciskamy ponownie "Play" w odtwarzaczu i ponownie udajemy się w podróż mityczną krainą "Sacred Worlds".

"At the Edge of Time" nie jest albumem wybitnym. Wydaje się, że Blindzi swoją największą klasę pokazali w latach '90, teraz tylko odbijają się od dna na którym znaleźli się w Y2k. Po słabej płycie jaką było "A Twist in a Myth" nasi niemieccy koledzy pokazali, że ciągle potrafią nagrać dobrą i równą technicznie płytę.

Nie wiem tylko czemu po 30 minutach słuchania "At the Edge..." mam w głowie słowa Grzesia Markowskiego:

(...) Trzeba wiedzieć kiedy ze sceny zejść (...)

Na to pytanie odpowiedź pozostawię Wam. Wspominając jeszcze na koniec że płytę można odsłuchać w całości w serwisie YouTube - o ile jakość 128kbs Was zadowala.

Blind Guardian - "At the Edge of Time"
Ocena: 6.5/10

Zgadzam się z Tobą w pełni Icegrim, niestety ocenę dość mocno zawyżyłeś. Ja nie z tych co mówią "Słitaśnie razem wyglądacie, nic się nie zmieniliście, daję Dyszkę! ***". ;-) 8/10 to bardzo dobra ocena (obcinając skalę do tej szkolnej 1-5 wg Ciebie ATEOT miałoby dostać mocną czwórkę?), zbyt dobra jak na nowy album. Nierówny środek tego long playa (z jednym wybijającym się Valkyries) troszkę grzebie cudowny początek (mówię o pierwszych 3 utworach). Szkolne, naciągane 3+ jest wystarczające moim zdaniem. Ocena inaczej by wyglądała gdyby nie fakt, że killersongów są raptem 2 sztuki (naciągając - 3 sztuki) a reszta po prostu trzyma poziom.

Szkoda mi tylko jednej rzeczy - Blindzi zbyt odeszli od konwencji tolkienowskiej. Hansi jako mega fan powinien wpleść na powrót do snutych przez nich opowieści choć odrobinę klimatu którym przesiąknięta była "Nightfall...".
Nie ma co jednak aż tak narzekać, cieszyć się należy tylko z faktu, że "Twist in..." pozostał już w tyle jako niechlubna pamiątka spadku formy.

A będąc totalnie obiektywnym - BG powinni na tej płycie zakończyć swoją karierę... Dołożyć do swojej dyskografii maksymalnie 1 album - "The Best (Live) of...", gdzie wrzuciliby WSZYSTKIE swoje największe szlagiery (2 płytowe wydanie LUB wydanie DVD by to pomieściło), zagrane dziś, w wersjach masterowanych, upiększonych. Po czym rozejść się, każdy w swoją stronę do solowych projektów. Bo, jak rzekł Icegrim - czasy IFTOS już nie wrócą.

Blind Guardian, ciekawe pierwsze slysze, czas zaznajomic sie z tym zespolem... zobaczymy za niedlugi czas co z tej znajomosci wyjdzie...

Uwielbiam ich . Klasyka moim zdaniem .

Jedna płyta i jeden kawałek to przegięcie?

Edyta:
No dobra niewyspanie daje mi się we znaki, jest więcej tych kawałków. Mianowicie: Lord of the Rings (suprise nie; dwie wersje właściwie), By the Gates of Moria i Gandalf's Rebirth (dwa instrumentale z konca pierwszej plyty), The Bard's Song - The Hobbit i ponoć The Bard's Song - In The Forest (choć nie widzę zbieżności w tekście).

Ostatnio edytowany przez SarmatAE (2011-02-27 13:54:14)

Dwa pierwsze albumy są ekstra, ale z biegiem czasu coraz więcej u nich słodkiego pitu pitu, a coraz mniej konkretnego metalowego uderzenia.

Śmiało mogę powiedzieć, że to 1 z najlepszych zespołów Power Metalowych i uwielbiam ich cover zespołu Queen "Spread Your Wings".