Bruce Dickinson, właściwie Paul Bruce Dickinson (ur. 7 sierpnia 1958 w Worksop w Anglii[1]) – wokalista heavymetalowego zespołu Iron Maiden. Do 1982 znany jako Bruce Bruce.

Dickinson posługuje się swoim drugim imieniem, ponieważ od dzieciństwa wszyscy mówili na niego właśnie Bruce.

Dickinson przyszedł na świat, gdy jego rodzice byli jeszcze nastolatkami. Początkowo matka próbowała usunąć ciążę, jednak aborcja nie powiodła się (to wydarzenie było natchnieniem dla płyty "Accident of Birth"). Po narodzinach, matka zaczęła pracować w sklepie obuwniczym, a ojciec został mechanikiem w wojsku. Od wczesnej młodości Bruce Dickinson wychowywany był głównie przez dziadka ze strony matki.

W szkole Bruce miał wiele problemów, więc rodzice postanowili go przenieść do placówki z internatem. Tam po raz pierwszy zetknął się z muzyką rockową. Zaczął słuchać takich wykonawców jak Deep Purple (jest to jego ulubiony zespół), Van der Graaf Generator, Arthur Brown, Jethro Tull, czy Emerson, Lake And Palmer. Od tego momentu jego marzeniem było zostanie profesjonalnym muzykiem. Na początku Dickinson chciał być perkusistą, jednak wkrótce poczuł, że jego przeznaczeniem jest śpiew. Doświadczenie na scenie dały mu szkolne grupy, takie jak Styx, Speed, czy Shots. Ze Speed Dickinson nagrał nawet singel Man in the Street. Było to jedyne wydanie w historii grupy, w dodatku opublikowane już po odejściu głównego wokalisty.

Pierwszym poważnym zespołem Dickinsona był Samson, gdzie nazywano go Bruce Bruce. Zespół był wymieniany jako jeden z najważniejszych zespołów Nowej Fali Brytyjskiego Heavy Metalu (ang. New Wave of British Heavy Metal - NWOBHM). Dickinson nagrał z Samsonem dwa albumy - Head On w 1980 i Shock Tactics w 1981. Pseudonim wokalisty widnieje także na okładce płyty Survivors z 1979, lecz w rzeczywistości Dickinson nie brał udziału w jej nagraniu.

Klimat w zespole Samson pozostawiał wiele do życzenia – chodziło m.in. o duże ilości narkotyków, którymi Bruce się brzydził. Wtedy skontaktował się z Dickinsonem Steve Harris - basista i lider zespołu Iron Maiden. Zaproponował mu zajęcie miejsca Paula Di'Anno, wokalisty z którym nagrali 2 poprzednie płyty. Dickinson zgodził się bez dłuższego namysłu, jako że już wcześniej planował odejście z Samsona.

Już po pierwszym albumie nagranym z Dickinsonem w 1982 roku, The Number of the Beast, zespół zyskał sporą popularność, a wokaliście nadano przydomek "Syreny Alarmowej".

Po 10 latach spędzonych wspólnie z Iron Maiden, Dickinson zaczął na poważnie myśleć o karierze solowej. Jeszcze podczas pobytu w zespole wydał 2 albumy (z późniejszym gitarzystą Maiden – Janickiem Gersem), które jednak nie odniosły wielkiego sukcesu. Mimo to, w 1993 roku, po nagraniu albumu Fear of the Dark, Bruce Dickinson opuścił szeregi Iron Maiden, a jego miejsce zajął Blaze Bayley, grający wcześniej w formacji Wolfsbane.

W latach 90. Dickinson oddał się rozwijaniu swoich licznych pasji – m.in. szermierce i nauce pilotażu. Napisał także kilka książek i scenariuszy - najsławniejsza książka to "Przygody Lorda Ślizgacza" (The Adventures of Lord Iffy Boatrace). Po krótkim czasie powrócił do tworzenia muzyki - wydał dwa solowe, uznane, albumy metalowe: Accident of Birth i The Chemical Wedding (z byłym gitarzystą Maiden - Adrianem Smithem). Wydanie płyt połączono z koncertami uwieńczonymi nagraniem koncertowej płyty Scream for me Brazil.

Na początku 1999 roku, do Dickinsona dotarła informacja o tym, że jego były zespół jest na granicy rozpadu z powodu braku wokalisty. Przyczyną tego były problemy głosowe ówczesnego wokalisty zespołu. Rod Smallwood – menedżer Iron Maiden – dowiedział się, że Dickinson rozważa powrót, więc postanowił z nim o tym porozmawiać. Dickinson zgodził się na powrót, ale postawił jeden warunek - Adrian Smith miał wrócić razem z nim. Zespół obawiał się wyzwania, jakie stanowiło przyjęcie trzeciego gitarzysty, jednak szybko okazało się, że nie stwarza to problemów. Zespół wraz z Dickinsonem powrócił na wyżyny swojej popularności w 2000 roku, po wydaniu albumu Brave New World.

W tym samym roku Bruce Dickinson wystąpił gościnnie na płycie Resurrection solowego projektu Roba Halforda (wokalisty Judas Priest) - HALFORD. Wokalista zaśpiewał z Halfordem utwór "The One You Love To Hate".

W 2005 ukazała się kolejna solowa płyta Dickinsona, Tyranny of Souls.