Znacie to uczucie, że odsłuchaliście swój ukochany zespół miliard razy i w końcu potrzebujecie chwilowego urlopu od muzyki lub powiewu świeżości? Miałem tak w zeszłym roku.

Postanowiłem trochę poszperać na necie i usłyszałem nagle Sepulturę. Nie pamiętam jaki był to utwór, ale spodobało mi się  i postanowiłem sobie poszukać ich dyski. I tak po odsłuchaniu dyskografii zespołu od początku  dotarłem do Chaos A.D.

Album składa się aż z dwunastu utworów. Zespół postanowił pomieszać różne style w muzyce  i w sumie powstał jeden z pierwszych albumów groove metalowych.

Na dzień dobry wita nas marsz policji i wojska. Chwila potem świetny riff wejściowy i ostra jazda  ,zaczyna się na dobre Refuse/Resist. Moc w tym utworze jest niesamowita.Wszystko tu świetnie brzmi: riffy, perkusja, bas.  Cavalera śpiewa zarąbiście. Tekst również pierwsza klasa prosty i bezpośredni (można się poczuć tak, jakby było się w fawelach Rio de Janeiro i właśnie trwała masakra). Przyspieszenie w środku i solówka następnie  wracamy do genialnego motywu wejściowego. Cavalera śpiewa dalej i na koniec wyciąga Resist .  Zasłużenie jeden z najbardziej znanych kawałków zespołu.

Następnym utworem jest  Territory. Na początku galopująca perkusja, a następnie świetne wejście gitar, potem zwolnienie i mistrzowski kotłujący riff. Tekst jest wymierzony przeciwko dyktatorom, wojnom i rasizmowi . Kotłujące riffy świetnie uzupełniają się ze śpiewem Cavalery. W drugiej połowie miażdżąca i katująca dla uszu solówka, końcówka to ten genialny kotłujący riff. Kolejna rewelacja

Kolejnym utworem jest Slave New World. Zaczyna się ponurym wejściem. Dobra wstawka perkusji a następnie genialny thrashowy riff. Utwór jest skierowany przeciwko niewoleniu ludzi, zabieraniu im wolności cenzurą, traktowaniu ich przez "Tych z góry" jako dno.  Genialne przesłanie na koniec utworu:

Face- The Enemy
Stare - Inside You
Control - Your Thoughts
Destroy - Destroy 'em All

Dzięki temu riffowi na pewno obok tego utworu nie przechodzi się obojętnie.


Następnym utworem jest Amen. Wejście z wyraźnym basem. Klimat utworu jak na albumie Divine Intervention Slayera. Dobre riffy. Do tego te psychodeliczne wejścia gitary prowadzącej.  W środku  śpiewa kościelny chór  dając poczucie szaleństwa. Nie wciągnął mnie ten utwór tak jak poprzednie, ale jest bardzo dobry.

Pora na spokojny, instrumentalny  Kaiowas. Słyszymy jakieś głosy, wiemy że wszystko odbywa się na plaży, gdyż słychać ptaki i szum fal . Gitara akustyczna i perkusja (brzmiąca bardzo plemiennie) świetnie ze sobą współgrają. Czuć brazylijskie klimaty, które będą tematem przewodnim następnego albumu. Wszystko kończy się kolejnym "świergotem ptaków" i szu. Tak pięknie,spokojnie...

I wtedy nagle eksplozja. To Propaganda. Ostre (śmiertelne dla słuchaczy Nothing Else Matters) wejście gitary a chwile potem perkusja się rozkręca i nagle miazga. Perkusja i katujące riffy dają mocnego kopa. Cavalera śpiewa kolejny rewelacyjny tekst. Czuć tu ostre inspiracje hardcore punkiem. Po minucie  Chwila  zwolnienia, potem znowu jazda a następnie kolejne zwolnienie i  mordercza solówka. Pod koniec powrót do motywu wejściowego następnie  "I" Cavalery i kotłujący riff,  przerwa na świetny bas, potem kolejny kotłujący riff i krótki galop perkusji.

Człowiek sobie myśli: wszystko fajnie, ale przydałby się jeden  krótki, bardzo szybki kawałek ( nawet Propaganda i  Refuse/ Resist nie były jakieś mega szybkie). I wtedy nadchodzi uderzenie w postaci Biotech Is Godzilla.
Mocne wejście i jazda na pełnym gazie. Cavalera śpiewa z szybkością Aray'i . W środku dobra przerwa basu a potem znowu jazda na perkusji,następnie solówka. Potem znowu darcie ryja Cavalery i koniec utworu.

Następnym utworem jest Nomad. Ponure wejście gitary i wejście perkusji. Potem kotłujący riff. Utwór się snuje powoli na pierwszy plan wysuwa się historia Nomada. Przesłanie: sprzeciw wobec pacyfikacji plemion pierwotnych. W środku kolejny rewelacyjny riff. świetna końcówka utworu i perkusja
Ten utwór mógł równie dobrze znaleźć się na następnym albumie Sepultury- Roots.

Kolejnym utworem jest We Who Are Not As Others. Ponure wejście. Wolne tempo przez cały utwór. Koło drugiej przesłanie We Who Are Not As Others ( Nie jesteśmy tacy jak inni)  i solówka. Potem świetny bas jakieś wariackie śmiechy i to koniec utworu.

Chwila potem leci Manifest. Wita nas Gadanina z radia :
Friday, October 2nd, 1992
Chaos has descended in "Carandiru", the biggest penitentiry complex in South
America
Over a hundred inmates dead and hundreds injured on the massacre
The police arrived with helicopters and over two hundred armed forces
Mocne wejście gitar i perkusji a potem ostra jazda. Galopowe tempo i znów przerwa na gadanie gościa przez radio:

They took the jailblock called "Pavilhao Nove" and opened fire on the inmates
in a holocaust, method of annihilation. The government of the city of Sao
Paulo cannot control the brutality of its police

Potem ostra jazda, naprzemiennie gitary i bas, śpiew Cavalery . Genialna solówka pod koniec utworu, następnie kotłujący riffy, i dobijająca końcówka gitar na koniec. Świetny utwór.

Pora na The Hunt. Ponure wejście świetny śpiew Cavalery. Powiem tylko tyle: świetny tekst.

Na koniec Clenched Fist. Wejście przypominające jakieś dźwięki z fabryki potem ostre wejście gitar, a następnie świetny bas. Przez cały czas rewelacyjny riff. Potem w połowie utworu świetna jazda perkusji i czad. Później zwolnienie, a następnie dwie solówki. Świetne zakończenie całego
albumu.

Podsumowując album jest po genialny. Nie ma tu żadnego słabego utworu, a  te najbardziej wyróżniające się po prostu są miodem dla uszu, zarówno pod względem riffów, perkusji jak i tekstami i śpiewem Cavalery.
Zasłużone 100/100

Ostatnio edytowany przez Ghost of War (2011-12-31 18:13:28)