podobno członkowie Metalliki mówią o nim "człowiek, bez którego nie byłoby dziś Metalliki"

King Diamond to mój ulubiony wokalista, łykam właściwie wszystko co wydane jest pod szyldem Mercyful Fate lub King Diamond

Lipa napisał:

Ciekawostka:

W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 85 miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów wg Hit Parader.

To kurwa jakieś jaja są ;/ Jak dla mnie spokojnie pierwsza dycha.

Z reguły w dupie mam takie listy. Kiedyś w 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów na jednej z takich list umieszczono Euronymousa z Mayhem na 60 miejescu co wogóle jest dla mnie dziwne że zakwalifikowali go w tej setce.

Z reguły te listy sa z dupy wzięte. a Hit prader to z nie wiadomo jakimi kitami w listach juz przesadza.
Może do pierwszej dzisiątki bym go nie wpychał, ale napewno przed 50 miejscem.

Kocham te jego piski! Szczególnie w "Omens" z "Abigail". Jest świetny. W sumie zaraz po Kasparku, mój ulubiony (jeśli chodzi o cięższy metal) wokalista.

Mnie podobnie jako pierwsza urzekła płyta "Puppet Master", chętnie do niej wracam, ale z biegiem czasu odkryłem magie innych płyt solowych Króla.
Aktualnie do ulubionych albumów zaliczam:

"Abigail", "The Eye" ( z najpiękniejszymi partiami klawiszy), "The Graveyard" (z najbardziej niepokojąca, a zarazem najciekawsza historyjką) oraz "Them".

Na początku miałem problem z przekonaniem się do wysokich, śpiewanych falsetem partii Pettersena, ale gdy przywykłem zrozumiałem, ze bez kontrastu między "zwykłymi" a nietypowymi dla heavy metalu wokalami, muzyki tej nie charakteryzowałoby takie piękno. Nie sposób pominąć warstwy gitarowej wydawnictw KD. Andy LaRoque jest wyjątkowym wioślarzem łączącym w swojej grze masę stylistyk - od hard rocka i heavy po thrash i specyficzny własny styl dla którego określenia nie potrafię znaleźć. Po prostu jest jedyny w swoim rodzaju.
Trudno nazwać tez stan w którym znajduje się ludzki umysł podczas zgłębiania twórczości tego zespołu.

Ostatni album odrobinę mnie rozczarował. Bardziej rockowy, całkiem przyzwoity, z dobrymi solówkami, ale pozbawiony ważnego pierwiastka - dusznego, wyciągniętego rodem z horrorów klimatu. Na szczęście King Diamond powrócił na scenę, zapowiedział nagranie kolejnego albumu i zobaczymy co z tego wyniknie. Oby przynajmniej coś na miarę Puppet Mastera.

XerX napisał:

Kiedyś czytałem, że grę Andiego nazywa się neoklasyczną, niestety nie mogę się do tego ustosunkować... ; )

Coś jest na rzeczy. Niektóre jego zagrywki są podobne do tych, którymi na co dzień posługują się Yngwie Malmsteen i Jason Becker, a ich grę określa się jako neoklasycystyczny rock. Posłuchaj, a podobieństwa nietrudno będzie ci odnaleźć.

co do kondycji Diamonda na scenie po długiej rekonwalescencji:

http://www.youtube.com/watch?feature=pl … 5Z_KnnS2-U

z trzeciego koncertu, który zagrał w zeszłym roku na festiwalu Sweden Rock. Potwierdzony jest tez jego występ na festiwalu Tuska Open Air (Finlandia). Zobaczymy co będzie dalej.

Coś w tym jest bo notowanie Give Me... wzrosły u mnie po kilku latach od premiery. Ale w moim top nie ustawiłbym go.